8 mei - Ras el l7anout

8 mei – Ras el l7anout

Vandaag is het helaas alweer de laatste dag in het zonnige Marokko :(. Op dit moment zitten wij in het vliegtuig vanuit Nador naar het regenachtige en koude Holland. Zoals iedereen zal begrijpen willen wij eigenlijk helemaal niet terug!

Bloggen in het vliegtuig

Gelukkig hebben wij nog een hele leuke dag beleefd. Het was namelijk een vrije dag. Iedereen, op Sjaak en Nikki na, ging mee naar Saïdia om daar aan het strand te liggen of het plaatsje te verkennen. Sjaak en Nikki bleven in Oujda om de souk te bezoeken. 

Het strand van Saïdia

Nikki wilde graag nog henna op haar hand laten zetten bij de plaatselijke bruidswinkel. Hier hebben ze gevraagd of zij daar henna kon laten zetten. Helaas wilde de vrouw geen henna zetten, omdat zij dit alleen bij bruiden doet. Vervolgens zijn ze nog naar verschillende andere bruidswinkels geweest en hebben bij één van die bruidswinkels een Nederlands-Marokkaanse vrouw ontmoet. Deze vroegen zij de weg naar de hennazaak en brachten hen uiteindelijk naar een gastgezin waar bij Nikki henna zou worden gezet. Uiteindelijk is het hier niet bij gebleven. Ze kregen namelijk een hele maaltijd en Sjaak kreeg zelfs een babyschildpad cadeau. Deze heeft de naam Fatimo gekregen. Zij hebben een unisex naam voor “het” bedacht omdat zij niet wisten of het een mannetje of vrouwtje is.

Dit is Fatimo. Hij leeft nu in de vrije natuur naast het vliegveld van Nador.

Na deze avonturen keerde iedereen weer terug naar het hotel. Eenmaal terug in Oujda met de rest van de groep wilde iedereen nog even de laatste souveniertjes voor familie en vrienden kopen. Van medestudenten die opzoek waren naar theekopjes tot studenten die opzoek waren naar khandora's en Marokkaanse lederen zitzakken, gemaakt van kamelenleer, oftewel poofs.

Een khandorawinkel in de souk.

Een deel van de groep die met Nora de souk inging, bezocht onder andere een kruidenier. En daar vonden zij natuurlijk de perfecte ingrediënt voor het maken van overheerlijke Marokkaanse maaltijden: ' Ras el l7anout'. Een perfecte mengelmoes van verschillende soorten Marokkaanse kruiden die elkaar heel goed versterken.
Een deel van de groep die met Fatima liep ging natuurlijk allerlei mooie winkeltjes in. Van souvenirwinkeltjes met traditionele elementen tot aan kledingwinkels met die o zo mooie djellaba's.

Winkeltje met allerlei souvenirs.

Naïma en Fatima hebben hele mooie feestjurken gekocht.

De groep die met Norbert liep, bekeek van alles zonder te lang stil te staan bij winkeltjes. Lekker vlot en toch hebben zij hele leuke dingen weten te bemachtigen.
Natuurlijk gingen ook sommigen op den duur in kleinere groepjes de souk in. En ik weet niet hoe dat is gekomen, maar écht iedereen heeft geleerd af te dingen. We hebben zelfs complete theesetjes voor slechts €30 weten te krijgen én daarbij ook nog een gratis pannenlap.

Een kleine impressie van de souk

Nadat iedereen spulletjes had gekocht, was het natuurlijk tijd voor het diner. Nora kende een leuk restaurant genaamd 'La belle d'orient', een visrestaurant. Enkelen gingen eerst naar het hotel om spulletjes op hun kamer te zetten en even tot rust te komen, maar sommigen waren verdwaald en moesten toch maar rechtstreeks vanuit de souk per taxi naar het restaurant komen.

We wisten het toch allemaal te redden en het verborgen restaurant te vinden, nadat we honderd Marokkanen de weg hadden gevraagd. Toen we uiteindelijk bij het restaurant aankwamen, zaten er al een paar studenten aan tafel. Nadat ons buikje rond was van de Tajin, couscous en andere lekkernijen begonnen de sappige verhalen van Nora. Iedereen luisterde natuurlijk aandachtig want Nora kan echt heel goed verhalen vertellen. Nadat zij klaar was wilde Umayma nog even een woordje doen namens ons allen. Een bedankje voor de fijne reis, gezelligheid en bovenal geduld van de docenten. Natuurlijk bedankten de docenten ons ook (want wat zouden zij toch doen zonder ons ;) haha) waaronder Fatima. Om even Fatima te quoten komt hier wat zij zei: “Jullie zijn net als ras el l7anout, de perfecte mengelmoes van Marokkaanse kruiden, bij elkaar de perfecte mengelmoes van persoonlijkheden voor een geslaagde studiereis'.

Norbert voegde daaraan toe dat hij het heel leuk vond om te zien hoe wij allen, net zoals hemzelf, individueel een soort liefde en gevoel voor de Marokkaanse cultuur hadden ontwikkeld. 

 Met zijn allen aan tafel.

Wij, Chèrice en Beritan, zijn een beetje laat begonnen aan het schrijven van de blog. Dit komt doordat wij in de hotelkamer in slaap waren gevallen toen we hieraan wilden beginnen. Maar willen iedereen die deelnam aan de studiereis nogmaals bedanken. We hebben het boven verwachtingen leuk gehad. En vonden het echt tof om deze studiereis met de medestudenten te hebben mogen meemaken.

Wij zullen elkaar zeker nog blijven spreken en zien, want een gemengde ras el l7anout kan niet zomaar weer gescheiden worden in de individuele kruiden!

Choukran habibi's en habiba's!

43 graden, NL keer 3....

Waarom, gaat de tijd zo hard als je het naar je zin hebt?! Om 8.15 begon de dag met ontbijt op het terras, aan het zwembad, heel vervelend allemaal ;)

Vandaag weer een dag met veel nieuwe indrukken! Het was de beurt van de TP'ers, MWD student en de SJD'ers & Rechten studenten om hun opleidingsgerichte opdracht uit te voeren, waar deze reis voor een deel om draaide. TP, (Pien, Iris, Daniel en Katja) ging naar Aïn Ghazal (vrouwenopvang) om daar de zelfredzaamheid van meisjes en vrouwen  te bevorderen die slachtoffer zijn geweest van huiselijk geweld of die na
de geboorte van hun kind zijn afgestoten door hun man, familie en deels door de samenleving.

Vanochtend zaten de TP studenten zich 'vlechtend' en 'knopend' voor te bereiden op hun bezoek aan Aïn Ghazal waar zij vandaag sieraden zouden gaan maken met de vrouwen en meisjes die daar verbleven. Met dank aan vele donaties van vrienden en familie in Nederland! Toen we daar aankwamen hoorden we al gauw dat de directeur van de opvang ons vandaag eigenlijk helemaal niet had verwacht, ondanks de mails en telefoontjes die over en weer zijn gepleegd, maar dat wij alsnog meer dan welkom waren! Iets waar we deze week wel zijn achter gekomen en misschien ondertussen ook al wat minder van staan te kijken dan aan het begin van de reis: in Marokko zijn ze niet zo stipt met tijden en afspraken.  Ondanks dat voelden we ons ook meteen meer dan welkom door vrouwen die ons meteen omhelsden, welkom heetten en ons van Marokkaanse banket en  thee voorzagen. Nouja thee...? Voor sommige smaakt het eerder naar warme honing door de hoeveelheid suiker die er in zit, pijn in je tanden krijg je ervan, maar dat heeft op de één of andere vreemde manier ook wel weer zijn charme, omdat ze ons dus meer willen geven dan alleen heet water met munt ^_^

Na een lang gesprek over de opvang en de vrouwen met een aantal medewerkers werden 18 vrouwen, sommige echt nog meisjes erbij gehaald en konden we beginnen. Het jongste meisje was 12 en het grootste deel van de vrouwen die er waren was zwanger. Met de hulp van Nikki, Nora en Fatima was het een groot succes! :) We hebben zo'n 2,5 uur sieraden zitten maken met ze. Velen kwamen wat verlegen binnen maar uiteindelijk hebben we met handen- en voetenwerk zelfs nog een soort van 'gesprekken' gevoerd en echt een hele gezellige middag gehad waarbij er ook wel heel wat stralende gezichten voorbij zijn gekomen en ze duidelijk opleefden! Daar doen we het voor :) In het kinderdagverblijf dat bij de opvang in zat, zaten op dit moment twee jongetjes. Na een uurtje kwam een moeder met haar superschattige zoontje, helemaal in traditionele kledij, van 4 maanden de ruimte in. In de eerste instantie dachten wij dat deze kledij speciaal voor ons was, maar achteraf bleek dat het jongetje net besneden was. Als afsluiting gaven wij de spullen die alle studenten hadden verzameld. Van maandverband tot scheermesjes en van bodylotion tot badzout. Helaas was er geen bad, maar met de rest van de spullen waren ze erg blij.

   
                            
 

  

 

        

MWD (Charida) ging naar Fondation Orrient Occident (vluchtelingenhulp en buurtcentrum) om daar activiteiten met vluchtelingen te doen, wat uiteindelijk geen vluchtelingen bleken te zijn maar plaatselijke studenten Social Healt en de kinderen die daar in de buurt woonden.

SJD (Karim) & Rechten (Dounya, Beritan, Cherice, Umayma) gingen naar The American Corner om daar kritische vragen te stellen aan Marokkaanse studenten naar aanleiding van de documentaire over Amina Filali. Indien je interesse hebt hier de link: http://www.alartemag.be/culture/huwelijk-als-straf-docu-over-vrouwenrechten-in-marokko/ 

Nadat de opdrachten waren uitgevoerd gingen alle studenten, inclusief de Marokkaanse studenten, naar een café om gezellig wat te drinken en verder te discussiëren over Amina Filali. Vanaf het balkon waren wij getuige van een aanrijding waarbij een oude man voor zijn sokken werd gereden en de meisjes in de auto doorreden.Nora was in alle staten toen het recht zegevierde en de meiden terug werden gehaald en een boete kregen van de politie. Na dit spektakel werden wij weer teruggebracht naar het hotel en splitsten we de groep op om te gaan eten. Katja, Sjaak en Iris hebben op de achtste verdieping een luxe hap vis naar binnen gewerkt met een wonderbaarlijk mooi uitzicht over de stad. De andere groep zat tussen het vuil en de zwerfkatten met handen en voeten de kip naar binnen te werken. Na het eten waren Karim en Daniel van plan om even snel een paar khandora's en souvenirs te kopen, maar omdat Beritan en Chèrice mee waren kwamen wij pas na een uur de winkel uit.

Nu gaan wij snel slapen inshallah, morgen is het de laatste dag in Marokko. De foto's volgen nog.

Choukran voor het lezen.

Liefs,

Katja & Daniel

maandag 6 mei

Lieve volgers!

Het was een topdag! Het zonnetje scheen heerlijk en het was rond de 28 graden.
Onze dag begon bij het steunpunt voor remigranten (SSR). Wij werden ontvangen door Mohammed, die samen met zijn vrouw mensen, en voornamelijk vrouwen, hulp bied bij de problemen die zij ondervinden na hun remigratie naar Marokko. Zij zijn het enige steunpunt in Marokko voor de mensen die in de wetgeving buiten de boot vallen. Een voorbeeld hiervan zijn vrouwen die tijdens vakantie in Marokko door hun man worden achtergelaten zonder identiteitspapieren.

Na deze informatieve bijeenkomst startten de eerste opleidingsgerichte opdrachten. Van CMV gaven de studenten een talentenjacht bij de organisatie L'Homme et l'environnement. Deze bleek erg geslaagd en er ontstond zelfs een afterparty waarbij de jongeren uitbundig aan het dansen waren.

Het programma van SPH vond plaats bij de organisatie Dar Badr. Dit is in weze een opvang voor verstandelijk en lichamelijk beperkte kinderen en volwassenen, de leeftijd varieert zo tussen de 4 en 28 jaar. Daar werden twee verschillende activiteiten aangeboden, voor de kleintjes was er bellen blazen en koekhappen en dansen en de wat oudere creatievelingen mochten aan de slag met het maken van collages van hun favoriete dingen. Al het harde werk werd uiteindelijk beloond met een fluitje of potlood voor de jonge kids en een medaille voor de oudere kids.

We waren uitgenodigd om bij gastgezinnen te komen eten. De gastgezinnen waren superlief! Het echte Marokkaanse eten was heerlijk en als cherry on top kregen we ook traditionele cadeaus mee. De gastgezinnen waren ontzettend hartelijk en hebben ons met open armen ontvangen.

Beslama

P.S. Foto's volgen!!

Dag 3 - Vrijwilligerswerk

Salaam wa 3alaikoum iedereen,

Dag 3 in Marokko is begonnen met een lekker ontbijt op de vroege ochtend. Om  08:30 uur zijn we vertrokken naar de universiteit van Oujda waar Jawad en Nadia -twee gender studenten- bij ons zijn ingestapt om vervolgens richting park Sidi Mouaffa te rijden. Daar aangekomen zijn we met een warm welkom ontvangen.
Jawad heeft kort aan ons uitgelegd wat de bedoeling was, waarna Nora ons in groepen heeft ingedeeld. Het was de bedoeling dat elk groepje een klein deel van het park schoonmaakt. Op deze manier probeerden we het park schoon te krijgen. Het eindresultaat mocht er dan ook zijn. Tegen het eind van de middag werden we op een bijzondere manier bedankt voor onze inzet.

Om een goed beeld van onze dag te krijgen volgt hieronder een reeks foto's.

Schoonmaken in het park

Er werd zelfs een kaak gevonden

Twee van de vele kinderen die hielpen schoonmaken

Nora heeft een beugel in haar hand

Fatima aan het schoonmaken

Spandoek van het event

Nadat wij allemaal moe waren van het schoonmaken gingen wij terug naar het hotel. Sommigen gingen zwemmen in het zwembad en andere kozen ervoor om naar de Mc Donalds te gaan zodat ze met een volle maag konden oefenen voor de generale repetitie. Tijdens de generale repetitie hebben wij per groepje onze opleidingsgerichte opdrachten aan elkaar laten zien. Naima, Sjaak en Kirsten zullen onder andere een talentenshow organiseren bij stichting Mens en Omgeving te Berkane. Hiervan krijgen jullie alvast een voorproefje door middel van onderstaand filmpje. 

Elk groepje had zijn opleidingsgerichte opdracht laten zien en kreeg daar vervolgens feedback op. Vervolgens vond er een evaluatie plaats van de afgelopen 3 dagen. Tot slot mocht iedereen zelf de avond invullen. Sommigen kozen ervoor om nog een kijkje te nemen in de souk en een ander groepje ging uit eten bij een lekker Marokkaans restaurant.

Het is inmiddels 02:00 's nachts Dunya en Karim zijn zojuist in slaap gevallen. Tijd voor een foto dus ;)!

Marokko heeft de tijd - 04/05/2013

Het wordt in Marokko al wat lekkerder weer en een aantal van ons zijn de dag dan ook begonnen met zonnebaden aan het zwembad. Met de TP'ers alvast geoefend met sieraden maken voor hun opdracht was met zo'n aanzicht en zonnetje een relaxte start van de dag met als winst een paar mooie armbanden. Tussendoor hoorde wij nog een oefening voor een bruiloft langskomen. In groen geklede mannen maakte veel lawaai door middel van trommels en andere instrumenten. 

                   

                         Druk aan het vlechten

Daniel is vol verbazing over het vlechtwerk van Katja

Katja's armband

Oefening van een bruiloft

 

          

   Lekker in de zon liggen

Pien en haar knooptechnieken

Een aantal waren ook nog een keer naar de markt geweest om wat dingen te kopen en de dames kwamen met een prachtige henna en nieuwe connecties met de lokale  bevolking terug. Het viel hun vooral op hoe aardig en attent ze waren door hun overal heen te leiden en te helpen. Dat is zeker iets opvallends hier in Marokko, aardigheid (meestal) zonder andere bedoelingen. 

De mooie henna van Beritan

Het eerst afgesproken tijdstip van 1 uur bijeenkomen werd al verplaatst naar half 2 en uiteindelijk hadden wij om 5 voor 2 nog even snel een bespreking voordat we naar Berkane zouden vertrekken. Hier kwam de titel van deze blog al vroeg naar voren. De tijd heeft hier geen strenge hand. 

Huisje op een berg

Onderweg konden wij genieten van de mooie uitzichten van groene en gele bergen met af een toe een ezel, paard of schaap die aan het grazen was. Af en toe kwam je een stalletje met prachtige potten en schalen met allerlei kleuren en vormen tegen waarbij het zonde was dat wij niet even konden stoppen om deze te bekijken. Er was een groot enthousiasme wanneer er een herder met zijn schapen voorbij kwam en de camera geluiden waren dan volop te horen. De gebouwen hadden grote tegenstellingen van heel modern tot net in de aanbouw met afgebroken stukken, ook dit geeft een duidelijk beeld van het noorden van Marokko, de architectuur kan heel mooi zijn maar er zijn toch ook wel veel achterstallige gebouwen. Hoe dan ook gaf het een mooi beeld in contrast voor de foto's. 

 

De sinaasappel op de rotonde

Oranje Taxi

Berkane staat bekend om zijn sinaasappelbomen die overal staan en hier zijn zij ook trots op. Op de eerste rotonde stond een grote sinaasappel en alle taxi's in Berkane zijn oranje. 

In de stad liepen mannen met karren rond waar verkoopwaar op lag. Toen er een kar met bananen en appel langskwam wilde vele van de groep wel even wat halen.                                           

De kar bananen

Kar met meloenen

In de rij voor de bananen

Naima gaat onderhandelen

Beritan heeft ook fruit

Wij gingen direct door naar de stichting mens en omgeving. Het gebouw was eerst een christelijke kerk, maar werd nu dus gebruikt voor andere doeleinde. De directeur van deze stichting, Najib, zou om 3 uur een rondleiding en presentatie geven over de organisatie. We konden al even naar binnen om te kijken hoe het eruit zag en de kinderen te begroeten die daar aan het tekenen waren. Een aardige man liet ons ook wat kunstwerken van de jongeren zien die zij daar hadden gemaakt. Ze waren zo mooi en ook nog eens gemaakt met het thema van de organisatie! Het was erg indrukwekkend en ik zou willen dat ik ooit zo mag schilderen en tekenen.

 

Zoals de titel nu al voor de tweede keer zegt neemt Marokko de tijd en zo deed ook Najib. Nadat wij hoorde dat dat het nog wel even zou duren voordat hij er zou zijn gingen wij maar even wat drinken. 

.

De groep

Uiteindelijk kwam Najib rondom 5 uur (even ter informatie, officieel liep dit deel van de planning tot! 5uur.. dus kan je nagaan) en schoten we gelijk de kerkbanken (juist de kerkbanken, we tonen foto's ter illustratie) in om te luisteren naar wat Najib te vertellen had. Hij maakte het lange wachten wel helemaal goed door het enthousiaste en gepassioneerde verhaal achter zijn missie. Hij is bij stichting l'homme et environment (mens en omgeving) directeur en daarmee eigenlijk ook project leider. Daarbij is hij in het dagelijks leven ook nog eens Engels docent. 

Beelden in de kerk

Katja op het dak

Najib

Luisteren naar Najib

Jezus in Fez

De kerk

 Hij vertelde ronduit over de bescherming van de omgeving en hoe zeer dit samenhangt met andere dingen zoals cultuur en gezondheid. Hij doet heel erg zijn best om duurzame middelen in te zetten voor de omgeving zodat de toekomstige generaties er ook nog van kunnen genieten. Daarbij heeft hij nieuwe dingen 

geïntroduceerd zoals projecten alleen maar voor vrouwen zodat zij ook een kans krijgen. Maar ook het behoud van de berbercultuur. Najib zei heel mooi "A community without a culture is not a community".   De Verenigde Naties heeft in samenwerking met de organisatie ook project/programma voor het beschermen van lokale dialecten. 

Uitzicht vanaf het dak

En als laatste vertelde hij ook dat gezondheid een aandachtspunt is. In samenwerking met Europese organisaties hebben ze veel voorlichting gegeven over kanker, voornamelijk borstkanker. Er is ook een mobiele kliniek aangeschaft zodat ze langs de huizen kunnen om vrouwen te controleren en voor te lichten.

Najib geeft bij dit alles aan dat het vooral belangrijk is om te weten wat iets waard voor jou is. Want, zoals hij dat zo wijs zei:  "You only protect what is valuable to you. If  don't know the value, you won't protect it. That's why we have to teach the value. Because everything has a value" 

Schilderij van een jongere in Berkane

Na deze inspirerende woorden gingen wij er vanuit dat we tijdens het eten bij de gastgezinnen even lekker verder konden filosoferen, maar helaas. Door een misverstand met de planning is dit verschoven naar maandag. De dag werd door een groot deel, waaronder wij, beëindigd  in Cafe Opheon met een diner en voor sommigen een lekker toetje! Al met al weer een geslaagde dag!

Beslama!

Nikki & Charida